donderdag 13 juli 2017

Mijn moestuin (juli)

Oh...... wat heerlijk! Die moestuin in juli!
Met deze overvloedige oogst, kom ik dagen of misschien beter gezegd: gasten tekort om lekkere, verse gerechten voor te koken.
Kijk je even mee in mijn tuin?

Allereerst was het tijd om de aardappels uit de grond te halen. Je hebt allerlei soorten aardappelrassen, maar voor een tuinder is het vooral van belang of het vroege, middellate of late aardappels zijn. Ik neem altijd de 'vroege' aardappels en die moeten er na 100 dagen uit. De middellate doen er 150 dagen over, de late mogen 200 dagen in de grond blijven. Dan zijn ze  volgroeid......  Mijn aardappels konden er al in juni uit, maar doordat het zo'n klus is, was het er nog niet van gekomen.

Hoewel..... de eerste aardappels haalde ik eruit met de schooltuinles van groep 5. Wat was dit een leuk werkje..... spannend hoeveel aardappels er toch nog gegroeid zijn onder de grond.
En vervolgens kun je met aardappels natuurlijk hele lekkere dingen doen!

De kinderen van groep 5 leerden er gelijk chips en frietjes van bakken.
Natuurlijk moest er eerst worden schoongemaakt en gesneden..... wát een werk!
Maar nog nooit smaakten chips en patat zó lekker!
En ach...... ook de kleuters van groep 1 hadden twee aardappels geplant in hun eigen tuintje en die haalde ik er voor het jonge publiek uit. Hier mocht m'n dochter met haar neus vooraan staan en ook voor hen was er patat...... lekker!
Even een klein chipsreceptje tussendoor.
Voor het bakken van chips was je de aardappels goed schoon, het schilletje is bij nieuwe aardappels zó dun, dat kun je laten zitten.
Vervolgens schaaf je met een kaasschaaf er dunne plakjes af. Die dep je afzonderlijk droog. Dit gaat het beste in een schone, droge theedoek.
Vervolgens frituur je ze op 170 graden voor, in schone olie, in ongeveer 3 minuten.
Laat ze uitlekken, dep ze droog en frituur ze daarna nog een keer knapperig tot chips. Nu een minuut of twee.
Bestrooi met kruidenzout of specerijen naar keuze........
Wil je geen gefrituurde chips, je kunt ze ook in de oven bakken, gebruik dan ook de grill om een knapperig effect te krijgen. Ze worden echter nooit zo knapperig als in het hete vet.
Frituren...... het is minder gezond, maar voor een keertje is het toch niet zo erg?!

Maar goed, even terug naar de aardappels in mijn eigen tuin......
In m'n moestuin viel de opbrengst tegen......
Gelukkig heb ik nog een klein lapje grond bij de wijktuinen en daar kwamen van 20 aardappelplanten mooie grote piepers vandaan. Ik heb gelijk alles geoogst en het ziet weer mooi zwart. Dat was even anders toen ik aankwam......... Ik zal je de vóór-foto besparen. Ahum..... die vergat ik natuurlijk weer eens te maken ;)

Ik gebruik bij het aardappels rooien een korte riek die ik net van m'n opa heb geërfd en zet twee emmers klaar. Eén voor de aardappels, één voor het onkruid en het aardappelloof. Aardappelloof kan beter niet op de composthoop, omdat de aardappelziekte op deze manier terug de grond in kan komen.
Check en dubbelcheck goed of er geen aardappels achterblijven in de grond. Met een schepje woel ik daarvoor door de grond.

Ik heb m'n aardappels niet gewogen, maar ik denk dat ik bij elkaar zo'n 25 kg geoogst heb.
Nu denk je misschien: 'aardappels zijn zo goedkoop in de winkel, daar ga je toch niet al die moeite voor doen?' Nou, ik vergelijk mijn aardappels niet met de goedkoopste kiloknaller bij de supermarkt. Er wordt bij gangbare aardappels altijd gif gespoten tegen de aardappelziekte en ook tegen onkruid..... Dat gif komt de grond en ook de aardappel in. Nee, mijn aardappels zijn biologisch gegroeid en biologische aardappels zijn minstens 1,50  de kilo.
Maar als je de keuze hebt, dan weet ik wel wat ik liever koop.
Genoeg over de aardappel, hoewel ik er deze week al zó heerlijk van gegeten heb, dat ik het bijna ga opnoemen.....

Ook de eerste wortelen oogstte ik...... tussen al het loof zie je niet goed of er al dikke wortels groeien, maar als je het loof opzij buigt, vind je het antwoord op deze vraag. En wat smaken ze zoet, zó vers geoogst. Van het loof kun je trouwens wortelloofsoep maken. Koop je een bos wortels, gooi dan niet het loof in de winkel al weg...... meenemen en gebruiken;)

Ik blijf nog even bij de groentes.....
Wat deze bijzondere soort is?
Ach.... ik was iets te laat met de bloemkool oogsten. En aangezien het eigenlijk de bloem is, die je eet, kan die wat creatief  gaan groeien.
Maar toch heb ik deze bloemkool lekker door de curry gebruikt. In roosjes gesneden en met een saus, zie je niet dat 'ie zó buitenissig gegroeid is. Hij smaakte prima!


Na een halve dag hard werken had ik dit in mijn kruiwagen liggen: aardappels, sjalotten, courgettes, peultjes (onder de bessen) en fruit...... vers zomerfruit!
Van de courgettes oogst ik zoveel dat ik het niet erg vind, als ik er eentje vind......

...... waar de slakken zich aan tegoed hebben gedaan.
Hebben zij ook een feestmaal gehad.....
En kijk wat ik in mijn kas zie hangen?
Eindelijk een aubergine!
Ik ga nog wat bijmesten en goed water geven.....
dan wordt mijn geduld met deze vruchtgroente eindelijk - na drie(!) jaar - beloond!

Ik oogstte de eerste komkommer. Hij werd zo groot en dik dat de plant, die ik had opgebonden, naar beneden zakte. Tijd om te oogsten!
De schil was iets taai, maar in een verfrissende raita, kwam de komkommer goed tot z'n recht.
Verrukkelijk!

Even een zoekplaatje tussendoor.....
Ik leer de kinderen bij de tuinlessen altijd: "binnen is ons huis, maar als we buiten zijn, zijn we in het huis van de kleine en grote dieren. Heb respect voor een spin, een worm of welk dier dan ook".
Af en toe zie ik wat wegspringen als ik aan het werk ben...... leuk: een pad met een geweldige schutkleur!
Begin juli is het ook de juiste tijd om fruitbomen te snoeien. Dit doe je om de opbrengst van het fruit te vergroten door meer licht en lucht in de boom binnen te laten.
Ik snoeide mijn kleine pruimenboom, die ondertussen erg lange takken kreeg. Ook zag ik takken die elkaar onderling kruisen, die knipte ik weg. Denk bij het korten van takken eraan dat je niet meer dan een derde deel weg snoeit.


De braam groeit of beter gezegd, woekert min of meer in het wild.
Maar de bramen worden al rijp en combineren vast heerlijk met ander fruit.
De stokoude pruimenboom geeft, in tegenstelling tot mijn net gesnoeide, kleine pruimenboompje, al volop vrucht. En dit jaar is het véél!
Er is vorig jaar voor het eerst goed gesnoeid in het oude en deels dode hout.
Maar ik weet zeker dat mijn twee bijenvolken op de moestuin, ook meehelpen de opbrengst op een hoger level te brengen.
Heerlijk he?!
Ik maakte al jam, taarten, chutney, likeur....
De recepten hiervan komen volgende maand.........
En toen vroeg mijn alleraardigste tuinbuurman of ik even naar zijn druif wilde komen kijken.
Wat ik te zien kreeg, was dit.....
Het lijkt een Franse binnenplaats en zo weggeknipt uit een wijnreportage van Ilja Gort.
Eigenlijk was zijn vraag: "Ga je dit jaar nog wijn maken, Tamar?"
Mijn antwoord was: "Het ligt eraan of ik druiven krijg".
Want ja, mijn eigen drie druivenplanten houd ik alleen voor het grillige hout, lijkt het.
Vervolgens kwam zijn genereuze aanbod: "Alle druiven die hier hangen, mag je gebruiken. Ik knip er hooguit tien takjes af voor in mijn schaaltje yoghurt!"
Ik mag ze zelf al gaan krenten of snoeien of wat me maar goeddunkt.
Nou, dat is nog eens iets om naar uit te zien!
Ik beloof mezelf dat ik ze zó laat en rijp mogelijk ga plukken, om een volle, zoete, rijpe wijn te kunnen maken............
Oh..... en van de kruisbessen is het me nog gelukt een 'echte', Limburgse vlaai te bakken.
Ze zijn inmiddels allemaal geoogst, maar het recept van de vlaai ga ik nog wat verfijnen, voor ik het hier deel.
En de besjes..... ik heb personeel nodig om ze allemaal te plukken. Wie wil??
Ach....... als het dit jaar niet allemaal lukt, dan mogen de vogels wat extra snoepen.

Bij deze wil ik gelijk mijn blogpauze voor de zomer aankondigen.
Ik ga er even tussenuit!
Achter de schermen wordt er wel aan blogs gewerkt, hoor.
Inspiratie genoeg!
Maar ik ga ook ontspannen met mijn gezin en met heerlijk dikke boeken,
die eens niet over de moestuin, koken of imkeren gaan.
Ik hoop dat jij ook een heerlijk rustige tijd krijgt om te ontspannen.
En mis je m'n berichten heel erg? Er staan er bijna 350 online.....
er zit er vast nog wel één tussen om nog eens te (her)lezen of te doen.
Geniet!

Tot ergens in augustus!

vrijdag 7 juli 2017

Fruitbonbons

Fruitbonbon...... neem het deze keer gerust zó letterlijk mogelijk!

Men neme vers, zoetgeurend zomerfruit èn chocolade!!
Eenvoudig en in een handomdraai maak je zo je eigen fruitbonbons.
Fruitbonbons zijn niets minder en niets meer dan heerlijk vers zomerfruit gedipt in een romig zachte chocoladesaus.
Aardbeien, een trosje bessen, kruisbessen, frambozen, welk zacht en zoet zomerfruit je maar voorhanden hebt of wat er uit je moestuin komt,  kun je dippen in chocolade en transformeren tot een fruitbonbon!

Fruitbonbons

Ingrediënten:
  • vers zomerfruit zoals rode besjes, kruisbessen, frambozen, aardbeien
  • 150 g pure chocolade
               verder gebruikte ik ook:
  • stoompan
  • bakpapier
  • bevroren koelelementen

Hoe pak ik het aan:
Het verse fruit was je, indien nodig en dep je voorzichtig droog. Houd het heel met het steeltje eraan.
Smelt de chocolade in een klein bakje op een stoompan. Of verwarm de chocolade au-bain-marie.
Je kunt ook melkchocolade of witte chocolade gebruiken, maar dat heeft een lager cacaogehalte en smelt veel minder mooi. Je krijgt dan vaak een korrelige structuur. Dit kun je soms nog goed krijgen door het toevoegen van een scheutje (soja)melk en door flink te blijven roeren.
Ik gebruikte pure chocolade en dat combineert geweldig bij het zoete van fruit.
Zo gauw de chocolade gesmolten is, kun je het fruit erin dippen.

Houd het vast aan het steeltje.
Leg de bevroren koelelementen klaar, met een stuk bakpapier eroverheen.


Leg het gedoopte fruit op het koele bakpapier en laat liggen tot de chocolade weer hard geworden is.

Natuurlijk moet je ze tussendoor ook even testen.......  is de smaak goed? ;)
In de keuken waar ik aan het experimenteren was, werd het ondertussen een dolle boel. Want natuurlijk wilde iedereen die langs kwam wel even in het pannetje met donkerbruine inhoud kijken èn dopen èn helpen proeven. Heerlijk! Zó werd het bijna chocoladefondue.....

Zelfs met een heel klein beetje fruit en een enkele reep chocolade maak je in een handomdraai deze oog- en tongstrelende fruitbonbons. Decoratief bij een prachtig nagerecht, maar ook lekker bij een kopje (verse munt)thee.



Bestrooi voor een groots effect nog met wat poedersuiker.
Maak niet te veel, want deze fruitbonbons zijn niet lang houdbaar.
Maar........ who cares?!


Nu we het toch over chocolade hebben wil ik nog even DE WINACTIE onder jullie aandacht brengen.
Want naast het maken van deze fruitbonbons, wat iedereen kan, kun je een complete chocoladeworkshop winnen met de, inmiddels bekende patissier...... Vere Wijsman!


Je kunt haar sponsoren voor haar reis naar Ecuador, waar ze eind deze maand heen gaat.
Lees meer over Vere en haar project in mijn vorige blog hier!
Als je haar sponsort voor minimaal 5 euro, krijg je allereerst een heerlijke bouwsteen van chocola.
Maar als je bij je bestelling de code gebruikt: "tijd voor chocola" maak je bovendien kans op deze chocoladeworkshop.
Wat we gaan maken is nog even een verrassing. De datum zal ook pas in de nazomer worden afgesproken met de winnaar.
En je hebt vanaf vandaag precies nog 10(!) dagen de tijd!
Dus draag ook jij je steentje bij aan een betere wereld, waar cacaoboeren eerlijk betaald worden?
En bemoedig je Vere met haar project deze zomer?

Bel of stuur een Whatsappje direct naar Vere zelf op nummer: 06-38515313.
Of laat het weten via een reactie onderaan dit blog.


Zie ik jóu bij de chocoladeworkshop?!

Geniet in de tussentijd van zomerfruit mèt (of zonder) chocolade.........


maandag 3 juli 2017

Mijn moestuin (juni 3)

Een gifspuitende buurman, boosaardige bijen in de aanval en verdwenen knoflook......  Ik maakte weer van alles mee in de moestuin. Maar ik begin bij het begin: een heerlijk rustige zomerochtend, zoals er gelukkig zo veel zijn!

Zomaar een zomerochtend. ....
Ik zet mijn wekker eerder dan de andere gezinsleden, zodat ik nog even van de rust in huis en in de tuin kan genieten.  En als ik geluk heb van een mooie zonsopkomst.
Mijn ochtendritueel begint met het legen van de wasmachine en het wasgoed alvast buiten zetten. Vervolgens leeg ik de vaatwasser en dek gelijk de ontbijttafel. Voor het brood loop ik naar buiten om dit uit de vriezer in de schuur te pakken. Ik passeer de cavia's die me uitbundig begroeten. Of is het een roep om eten en aandacht? Ik groet terug en laat het voeren over aan mijn dochter, die straks haar bed uit zal trippelen.
Gewoon op m'n slippertjes en zonder jas loop ik de tuin in en zie de rode besjes die erom vragen geplukt te worden. Ik loop verder en geef m'n kipjes alvast wat eten. Pluk tegelijk wat cola kruid van hun moestuindak, voor een vers potje thee. Ik raap twee nog warme eitjes en bedank m'n kippen. Als de theepot op het lichtje staat, hang ik de witte lakens en handdoeken aan de lijn. Nog voor zevenen, zodat het snel droogt. Hoewel er vanochtend geen mooie zonsopkomst te zien is, geniet ik van de rust en stilte om me heen. Dit kan ook, middenin de (rand)stad.
Ik zwaai mijn lief, op weg naar zijn werk, uit bij het tuinhek, het tortelduifje op de vleermuizenkast koert en in een schoon bakje vlei ik de mooi rode bessentrossen.... voordat de vogels ze gevonden hebben.
In de kas ziet alles er goed uit. Tomaten groeien tevreden nu ze voldoende lucht en licht hebben omdat ze opgebonden zijn. De komkommer groeit fantastisch en maakt veel uitlopers. De pepers groeien en  de eerste tere blaadjes komen boven de grond van de plantjes die ik eerder deze week heb gezaaid.
Vanmiddag weer even water geven. Want al regent het buiten, in de kas valt het niet....
Ik groet de cavia's, de kauwen en zelfs het slakje wat over de tafel glijdt.... 
Wat een mooie dag! Wat een mooi begin van een nieuwe dag!


Ik vergeet bijna om nog fruit in de winkel te kopen. Zoveel heerlijk zomerfruit kan ik nu oogsten.
De aardbeienoogst is helaas alweer gestopt.  Je hebt vele aardbeienrassen, grofweg ingedeeld in vroege, late en doordragende soorten.

  Ik heb dus vroege.... Zelfs de blaadjes worden al wat gelig.
Aardbeienplanten kun je drie jaar lang laten staan.. Daarna neemt de vruchtbaarheid af en ook de vruchtjes worden kleiner en zullen minder sappig zijn. Het is dan tijd om de (ontelbare) uitlopers uit te planten en daarmee een nieuw aardbeienbed te maken.

Gelukkig oogst ik nu genoeg bessen. Rode bessen, zwarte bessen en kruisbessen.
Alleen jammer dat die zwarte bessen niet per trosje allemaal tegelijk afrijpen.
Ik ken de kruisbessen nog van vroeger, uit mijn opa's grote moestuin. Een andere naam die ervoor werd gebruikt, is 'beiers'. De bessen groeien aan een struik met gemeen scherpe stekels. De besjes hebben een taaie schil die je meestal niet opeet. Maar het binnenste is sappig en zoet.
Misschien ken je kruisbessen wel van de beroemde Limburgse kruisbessenvlaai.
Ik oogst al heel wat, dit jaar. Maar of het genoeg is voor een vlaai?

Waar ik ook de eerste rijpe exemplaren van zag, zijn....... de pruimen!
Eén zag ik op de grond liggen, de andere plukte ik uit de boom. De boom is oud, stokoud eigenlijk en nog geplant door de vroegere bewoonster, die al bijna een eeuw telt.
Meestal zijn de vogels me voor met het oogsten van de pruimen. Of beter gezegd, ze pikken overal wat hapjes uit.

Zou een vogelnet  wat ik over drie takken drapeer, voldoende zijn om wat hele pruimen zelf te kunnen oogsten, dit jaar?
Wat een heerlijk fruit, elke dag!
Rode aalbessen eet ik, met wat suiker (fructose) voor het ontbijt.
De kruisbessen worden tussendoor opgepeuzeld.
De zwarte bessen ontsap ik of ik maak er likeur van.
Op de verlanglijst van mijn zoon staat zelfgemaakte cassis.
Nog even kijken hoe en wat, maar dat moet te doen zijn!

En dan de groentes.......
Ik oogst nog steeds veel sla, andijvie, spitskool, peulen en courgette.
Ik kan elke avond kiezen wat ik  op tafel ga zetten! Wat een rijkdom!
En ik heb de eerste krootjes geoogst.
Ze zijn zó groot!
Maar wat ik daarvan maakte, deed ik nog nooit eerder.
Ik laat je van de week zien wat voor bijzonders het is geworden........
Wist je dat je het loof ook prima kunt eten? Gewoon gebruiken als blaadjes door de sla,
tussen een groentetosti of verwerk het zoals je spinazie gebruikt.
In juni is het ook de tijd om knoflook te oogsten.
Het loof sterft af en dan groeit het bolletje niet meer verder.
Het gekke bij mij is, dat ik de knoflook nooit meer terug vind.
Ik heb de knoflook dit jaar zelfs op een rijtje gezet..... uhm, min of meer.
Maar toch vind ik ook dit jaar maar één klein bolletje knoflook terug.
Ik zal nog eens verder zoeken......

Doperwten oogst ik overigens niet meer.
Dat was één keer een mooie oogst en nu is het welletjes.
Ze zien er dan ook zó uit.
Ach..... het is inmiddels zomer en doperwten zijn nu eenmaal een voorjaarsgroente.
Ik krijg in ieder geval weer plaats in de tuin voor andere planten. 
Peulen en erwten behoren tot de familie van de vlinderbloemigen.
Ze hebben wortelknolletjes waarmee ze stikstof uit de lucht opslaan.
Stikstof is nodig voor het aanmaken van voldoende groen blad.
Bladgroenten zoals spinazie en sla, profiteren van de aanwezigheid van deze vlinderbloemige planten.
Volgens de klassieke combinatieteelt zijn kolen heel geschikt om na erwten te planten.
De wortelknolletjes van de erwten spit ik niet uit, maar laat ik in de grond achter.
En laat ik nu net nog een paar plantjes Cavalo Nero, oftewel palmkool hebben staan.
Die moeten nodig uitgeplant en ík weet al waar!

Met al dat oogsten lijkt het één groot feest in de tuin.
Maar dat is natuurlijk één kant van het verhaal.
Want wieden moet er ook gebeuren.
Nu heb ik daar niet meer zo'n hekel aan als vroeger, want elke keer doe ik gewoon wat.

Maar ik kreeg een leuke verrassing toen ik tussen de spruitkool aan het wieden ging.
Doordat er een vogelnet overheen had gelegen, kon ik wat minder goed zien wat voor onkruid er allemaal groeide.
Maar,  het bleek geen onkruid......



Het was spinazie.  Het kwam alsnog...... van mij mag het! 
Het kan prima naast elkaar groeien.
Dit hoort dus in de categorie 'leuke moestuinverrassing' thuis.


Gevaarlijk en uitdagend kan het werken in m'n tuin ook zijn. Vlak voor de bijenkast wilde ik snijbonen zaaien. Daar stonden nog een paar verpieterde, halve paksoiplantjes, maar het is een goede plek om te benutten. Tot half juli kun je nog prima bonen in de warme grond stoppen. Ze houden nu eenmaal van warmte.
Maar mijn bijenvolk werd wat onrustig, beter gezegd: een waakbij, of een paar waakbijen kwamen bij mij polshoogte nemen met een niet zo vriendelijk gezoem. Sterker nog, het klonk me agressief in de oren. En omdat ik nog geen twee dagen geleden gestoken was, boezemde dit me wel enige angst in.
Want ....  als er één bij steekt, komt er een speciale geur vrij, wat andere bijen aantrekt om ook te gaan steken. Zou een bijensteek een paar dagen later ook nog te ruiken zijn? Of zouden ze me herkennen  als de niet zo goede imker, beter gezegd: de imker die een vol honingraam heeft gestolen, eerder deze week?? Ik produceerde inmiddels naast zweet van het zwoegen, ook enig angstzweet....... En zouden ze dat misschien ruiken, zoals ook honden dat ruiken?
Ik vond het een echte uitdaging de boontjes in de grond te krijgen.... lieve help! Ik doe het natuurlijk zelf, maar ff spannend was het wel.  


Op een gegeven moment heb ik maar mijn tropenhelm met gaas gepakt om de laatste bonen in de grond te krijgen.
En de kunst is om heel rustig te blijven bewegen en ademen. Geen snelle of onrustige bewegingen.
Ik sprak de agressieve bij dus rustig toe, verzon een heel verhaal, maar moest ook wel een beetje lachen. Ik was beschermd en in mijn gezicht steken, lukte in ieder geval niet. Na enige tijd droop de bij toch af en hoewel het gezoem nog even in mijn hoofd doorging, was ik gelukkig niet gestoken.
En...... nog belangrijker: de snijbonen zitten in de grond!
Ik moet er alleen nog even niet aan denken hoe ik ze straks zal gaan oogsten ;)

En dan nog iets wat me echt een naar gevoel gaf.
Deze foto is inderdaad zó mistroostig als dat hij eruit ziet.
Achterin mijn tuin is opeens een stuk kale grond te zien.
Daar waar de aardperen begonnen te groeien en de belofte van prachtige bloemetjes zich aandiende,
\
daar waar de aardappelen waren geplant...... was het opeens zwart en triest.
Vreemd genoeg was het alleen vlakbij de schutting.
Toen ik daar doorheen gluurde naar de brandgang erachter, zag ik een onkruidvrije doorgang.
???????
Wat zou er gebeurd zijn?
Toch maar eens afgestapt op de achterburen waar mijn moestuin aan grenst.
En inderdaad, de achterbuurman met de tien pitbulls, vond het nodig om het onkruid dáár te verwijderen.
Met een geel flesje onkruidverdelger wat hij bij een tuincentrum had gescoord.
Hoewel hij het etiket had gelezen en het volgens hem wel meeviel met de gifstoffen, hoort dit bij gif en absoluut niet bij biologisch tuinieren!
Maar wat had hij nu gedaan? Ook op de schutting, die uit losse plankdelen bestaat, had hij gespoten.
Lekker slim! Dat ging er natuurlijk dwars doorheen.
Ik ging niet gelijk uit van boos opzet, maar het was toch naar.
Na een redelijk vriendelijk gesprek met deze buurman, kreeg ik in ieder geval de verzekering dat hij dit in het vervolg niet meer zou doen.

Ach ja...... soms is communiceren en samenleven met andersdenkenden behoorlijk lastig.
Maar het blijft ontzettend belangrijk!
Ik kon het niet laten staan: een lief basilicumplantje, biologisch en afgeprijsd bij de AH.

Dat 'moest' mee voor in de tuin.
Ik zette het in de kas, naast de tomaten.
Ook basilicum en tomaat versterken elkaars goede eigenschappen.
Het is nu de goede tijd om ook niet afgeharde kruidenplantjes in de tuin zetten.
Het is warm genoeg en langzaamaan wennen ze vanzelf aan lagere temperaturen.
De gezaaide plantjes komen eveneens langzaam op.
Maar voor nu is het weer even genoeg.
Morgen weer een dag in mijn tuin!


zaterdag 1 juli 2017

Tosti met zomergroente

Met wat verschillende groente kun je een heerlijke, gezonde tosti klaarmaken.
Met een cocktail aan zachte zomergroentes, vers uit de tuin, maakte ik deze lekkere lichte lunch voor mezelf.

Hier is mijn recept als voorbeeld.

Tosti met zomergroente

                 voor 1 persoon
Ingrediënten:
  • 2 plakjes courgette
  • 5 verse doperwten
  • 3 peulen
  • klein stukje rode zomerbiet
  • 6 bladeren van de rode biet
  • 1 el mayonaise (evt. zonder ei)
  • versgemalen zeezout
  • 1/2 tl gedroogde oregano
  • 2 biologische meergranen boterhammen
  • klontje roomboter.


Hoe maak ik het klaar:
 Maak de groente schoon. Haal de puntjes van de peultjes af, de schil van de zomerbiet en snijd de groentes in kleine stukken. Bewaar twee blaadjes bietenloof.   Gebruik een stoompan om de groentes in 5 minuutjes beetgaar te stomen. Zo gaan er geen voedingsstoffen verloren.  Schep de groentestukken in een mengkom en voeg de overige ingrediënten toe.  Pureer kort met een staafmixer, zodat er nog wat grove stukken over blijven.  Besmeer de boterhammen met roomboter. Gebruik een grillpan, of als je die niet hebt een gewone koekenpan en leg één boterham erin met de beboterde kant beneden. Verdeel het groentemengsel op de niet-beboterde kant. Leg de andere boterham erop, met de beboterde kant boven.   Gril/bak de tosti aan beide kanten goudbruin.
Garneer met de overgebleven groene blaadjes.
Natuurlijk kun je de groentes vervangen in datgene wat je voorhanden hebt of wat je zelf een lekkere combinatie vindt.
Houd het bij één tosti, het levert voldoende energie op voor de dingen die je 's middags nog wilt ondernemen.
Heerlijk om zó weg te happen, op een dag dat je wel een verwarmende lunch kunt gebruiken.

Eet smakelijk!