Wat was dit een heerlijke, overvolle werkzame tuinwerk! Ik heb zóveel gedaan, dat ik vast van alles vergeet op te schrijven.....
En ik was zo druk dat ik soms vergat foto's te maken.
In ieder geval begin ik even met een positief plaatje: de pompoenen groeien!! Dit betekent dat de door mij zelf gezaaide pompoenen niet van een hybride ras zijn. Oftewel: ze zijn niet onvruchtbaar.
Fijn!
Toen ik in mijn moestuin, in mijn rand met hoogstaand onkruid wat inspecteerde, kwam ik daar mijn kiwi tegen. Aahh..... wat zielig! Helemaal overwoekerd met onkruid, terwijl de kiwiplant zelf zo graag klimt en zich ergens omheen slingert.
Gauw trapte en maaide ik wat onkruid weg. Hij kreeg niet eens meer zonlicht. En voor de wild kronkelende hoofdtak heb ik maar gauw een paaltje gepakt en dat ernaast in de grond geslagen. Zo..... nu maar weer lekker groeien. Ik verwacht aan het eind van de zomer kleine kiwi's te kunnen oogsten! :)
Het is echt errug..... ik moest in mijn 'Landleven' van de maand juni lezen dat het de tijd van de kruisbessen is. Ja, verdraaid! Die heb ik ook nog in mijn tuin staan. Naast de kiwiplant, eveneens overwoekerd door onkruid. Toen ik de plant in het licht bracht, bleken er inderdaad kruisbessen aan te zitten. Kleintjes, dat wel! En witte, maar dat is de soort. Jippie! Ik oogstte kruisbessen! Lekker. Mijn zoon vind de smaak lijken op druiven. Ik denk terug aan de enorm grote moestuin van mijn opa. Bij het vakantie-zomerhuisje, halverwege die tuin, stonden kruisbessenstruiken. Met grote stekels, maar daar tussen plukten we de lekkere vruchten.
Wat het ook goed doet in mijn moestuin zijn de Afrikaantjes. Ik zit te wachten op de dag dat deze plantjes met hun vrolijke oranjerode bloemetjes een andere naam krijgen. Ik bedoel, zeg nu zelf, Afrikaantjes klinkt behoorlijk racistisch! Maar goed..... Ze bloeien uitbundig in mijn moestuin. Ik heb ze niet voor de sier gezaaid, want bloemen horen voor mij eigenlijk niet in een moestuin! Nee, Afrikaantjes verspreiden een typische geur waardoor aaltjes (kleine wormpjes) afgeschrikt worden en niet in de wortels en aardappelen gaan zitten.
Wat het ook goed doet in mijn moestuin zijn de Afrikaantjes. Ik zit te wachten op de dag dat deze plantjes met hun vrolijke oranjerode bloemetjes een andere naam krijgen. Ik bedoel, zeg nu zelf, Afrikaantjes klinkt behoorlijk racistisch! Maar goed..... Ze bloeien uitbundig in mijn moestuin. Ik heb ze niet voor de sier gezaaid, want bloemen horen voor mij eigenlijk niet in een moestuin! Nee, Afrikaantjes verspreiden een typische geur waardoor aaltjes (kleine wormpjes) afgeschrikt worden en niet in de wortels en aardappelen gaan zitten.
En nu de schooltuintjes echt beëindigd zijn, heb ik heel veel bloemblaadjes van van de achtergebleven goudsbloemen geoogst. Er staan nog zeker vier rijen dik goudsbloemen, overgebleven van de kinderen hun tuintjes. Leuk voor een boeketje in een vaasje, maar deze keer had ik alleen bloemblaadjes nodig. Ik laat ze, zoals je op de foto ziet, drogen in de vensterbank. Gedroogd kun je ze heel lang bewaren. Ik maak er eerst een maceraat van in olie (wat een jaar lang houdbaar is) en vervolgens maak ik er calendulazalf van. De officiële naam van goudsbloem is: Calendula Officinalis, vandaar!
Ik heb ook de aardappels uit mijn moestuin geoogst. Met een beduidend mindere opbrengst als uit mijn wijktuin. Apart: zelfde weersomstandigheden maar toch heel anders qua opbrengst. Okay: misschien iets later in de grond gedaan. En ik heb verschillende rassen geprobeerd. .... waaronder bio aardappels uit de winkel die uitlopers kregen. Maar evengoed nog wel zo'n kilo of veertig. Ruwe schatting want ik had geen tijd meer om te wegen. ... Op de foto zie je hier trouwens wel goed de lenticellen van de aardappel (zie mijn vorige moestuin blog )
Ook heb ik naast de sjalotten, alle uien geoogst: witte, rode en de gewone gele.
Ik had ze in beide tuinen staan. Bijzonder is het verschil in grootte van de sjalotten. Deze keer wint mijn moestuin het wat betreft de grootte van de sjalotten. Wat een kanjers! Ik heb ze in bossen te drogen gehangen onder een afdakje. Wat een landelijk plaatje!
Ik heb alle tuinbonen geoogst. Ze groeiden goed en met het net er overheen kwamen de vogels er gelukkig niet meer bij. Ook in verband met de vakantie heb ik ze allemaal in één keer uit de tuin gehaald. Dat was toch nog een kruiwagen vol, zeg!!
Thuis kwam natuurlijk de klus om ze klaar te maken om te bewaren. Eigenlijk wil ik dit jaar nog eens proberen goed te wecken. En ik weet...... ook zonder weckketel is dit te doen. De tuinbonen lenen zich er ook best voor, maar vanwege tijdgebrek koos ik deze keer voor diepvriezen. Ik had zo'n anderhalve kilo gedopte tuinbonen. Ik blancheerde ze in porties van 300 gram en vroor ze daarna snel in. Om half twaalf 's avonds was ik klaar. Lekker een voorraadje!
Waar ik geen foto's van heb gemaakt is het vele wiedwerk.
Maar wat is mijn tuin daarvan opgeknapt!!
Het lukte al aardig met het oogsten van de aardappels en uien. Niet alleen de groentes uit de grond, maar ook gelijk het onkruid eruit en even omwoelen. Ik heb opeens hele zwarte lappen. ....
En ik wiedde tussen de worteltjes en de stamsperziebonen. Krijgen ze eindelijk weer wat licht en lucht! En zie ik ze ook weer staan.
Hoewel ik nog allerhande plantjes had staan die nodig de grond in moesten. Daar was ik steeds niet aan toegekomen, hoewel het ook een kwestie was van ruimtegebrek. Dus ik plantte:
Maïs (veel te laat gezaaid, hoop dat het nog wat wordt. .... op de plek waar ik eigenlijk nog wat wortels zoals pastinaak wilde zaaien.....)
Boerenkool (op de leeggekomen plek van de uien)
Palmkool (een soort boerenkool, maar dan anders)
Prei (op de vrijgekomen plek van de tuinbonen)
Spruitkool (tussen de stokbonen en naast de boerenkool nog wat... )
Broccoli
Chinese Kool (beetje uitgedroogd, hoop dat ik ze terugvindt )
Als het goed is, zijn dit allemaal groentes die ik kan oogsten als de zomer op z'n retour is.
Moet het wel goed aanslaan, natuurlijk! In elk plantgat strooi ik wat biologische koemestkorreltjes en daarna giet ik het vol water! Even aandrukken en dan nog een keer een klein beetje water geven.
En dan het groeien...... dat heb ik zelf niet in de hand. Wel het wieden en water geven. ..... dat is mijn volgende klus!
Op de plek waar de aardappels hebben gestaan, plant ik niets nieuws. Aardappelen zijn een intensief gewas en dat put de bodem behoorlijk uit. De bodem moet hier echt van herstellen, rust krijgen en extra voedingsstoffen opdoen. Dit is ook de reden dat aardappelen pas na vier jaar weer op hetzelfde stukje grond geplant mogen worden.
De gekregen en geënte appelbomen gingen ook eindelijk de grond in. Zonder tuinplan wist ik niet goed waar ik ze wilde hebben, maar ja..... Ze moeten toch ergens staan!
Met mijn tientallen tomatenplanten , die toevallig allemaal opgekomen waren, ook die van de Albert Heijn moestuintjes, is het slechter afgelopen. Sommigen zijn gewoon verdroogd of verpieterd in hun te kleine potje. Ahhh..... ik kon er geen plek voor verzinnen. Er staan er enkele op het balkon, een paar in mijn ene kas, een paar in mijn andere kas. En toen wist ik het niet meer! Buiten is niet zo'n goede plek met (veel) regen. Dan rotten de tomaten zeker weg en bovendien had ik buiten ook geen plek.
Wel zonde, want ik verlang wel naar een gigantische tomatenoogst zodat ik er niet alleen pastasaus, ketchup, soep en chutney van kan wecken, maar de tomaatjes ook kan drogen (zoals vorig jaar!) En er zijn nog veel meer ideeën ......
Ruimtegebrek dus......
Mijn kinderen hebben me overigens hun eerste vakantie week goed geholpen. Ja, het moest ook wel, anders redde ik het niet. Nu maar hopen dat ze met mijn (zachte) dwang er geen trauma aan overhouden voor een moestuin. Ik herken hiervan wel iets in mijn eigen leven, maar het is uiteindelijk bij mij allemaal goed gekomen. Wat ze in ieder geval mogen leren is dat gezond eten op je bord, inspanning en werk kost. Naast de praktische kennis die ze opdoen over oogsten, wieden, stutten, planten, bemesten en water geven. Kan altijd nog eens van pas komen.
En het verwerken van de oogst zoals het opeten van een pruimentaart, zwarte bessen brood en alle andere heerlijke gerechten die ik voor ze kook, is beslist geen straf!
Ter afwisseling konden ze dan weer even trampoline springen, ook met buurkinderen erbij!
Ach, misschien heb ik er toch niet veel schade mee berokkend bij mijn lieve bloedjes van kinderen.
Per slot van rekening lonkt daarna de vakantie. Ja, soms doe je dingen die je beter niet kunt doen. Zoals in de zomer weggaan. Mijn blog jes zullen hierdoor wat minder regelmatig verschijnen, dan weet jè dat! :)
Hier hangen mijn uien en sjalotten goed!