Ik gebruikte vier (!) verschillende groentes uit mijn moestuin: peultjes, snijbiet, een eerste (nog) groene peper en bosui (geoogst van de stengels van 'gewone' uien).
Natuurlijk op smaak gebracht met currypasta, kokosmelk en verschillende specerijen.
Geserveerd met geurige pandanrijst, was het een heerlijk smaakvolle maaltijd.
Sowieso vind ik de Thaise (Aziatische) keuken lekker, met zijn rijke smaak. Soms is het erg pittig, maar dat is dit gerecht niet. Houd je toch van heel pittig? Dan zet je de saus Nam Phrik (een soort sambal uit Thailand) op tafel. Of je snijd een peper in zijn geheel door het gerecht. Onderaan vind je meer weetjes over de pittige peper.......
Nu eerst het recept:
Thais op Vegan Vrijdag
Ingrediënten:- 250 g peultjes
- 1,5 el Thaise groene currypasta (van de Natuurwinkel)
- 6 el olijfolie
- 500 g tempeh
- 1 groene peper
- 1 schijfje verse gember
- 1 flinke bos lenteui
- 1 paprika
- 350 g snijbiet (of spinazie)
- 50 g santen
- 1 limoen
- versgemalen peper
- versgemalen zeezout
- 350 g Pandanrijst (biologisch)
Hoe maak ik het klaar:
Kook de rijst gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Maak de peultjes schoon, door de puntjes en scherpe draden te verwijderen. Stoom ze in en stoompan ongeveer vijf minuten. Verhit de olie in een wok en verhit de currypasta ongeveer één minuut. Ik neem altijd de currypasta uit de Natuurwinkel, anders zit er altijd vissaus of ansjovis in. Zonde en niet nodig!! Snijd ondertussen het blok tempeh in kleine blokjes. Bak op hoog vuur ongeveer 5 minuten. Voeg eventueel wat extra olie toe en roer regelmatig. Ondertussen maak je de paprika schoon, verwijder het zaad en snijd de paprika in kleine stukjes. Was de bosui of lenteui of stengelui (komt allemaal op hetzelfde neer!), snijd ze in ringetjes en voeg deze toe. Ik had al een redelijk grote groene peper in mijn kas gespot. Wauw! De allereerste peper mag door dit gerecht en daarom na dit recept wat meer weetjes over de peper. Maak de peper schoon, verwijder de zaadlijsten en snijd hem in fijne stukjes.
Snijd ook de gember heel fijn en roerbak ze beiden een paar minuten mee.
Laat de santen oplossen in 250 ml heet water en schenk dit langzaam bij de groentes in de wok. Je kunt ook een blikje kokosmelk nemen. Voeg dan de gestoomde peultjes en de gewassen en in grove stukken gesneden snijbiet toe. Zoals ik al eerder schreef, kun je wat mij betreft snijbiet en spinazie gemakkelijk verwisselen, afhankelijk naar wat je voor handen heb.
Rasp de schil van de (liefst biologische) limoen en voeg deze na een paar minuten toe. Voeg het sap van een halve limoen toe. Maak verder op smaak met versgemalen zeezout en versgemalen peper.
Serveer met de pandan rijst.
Omdat de Thaise keuken bekend staat om zijn pittige, hete gerechten, nog even iets meer over pepers.
En natuurlijk ter ere van mijn eerste peper die ik oogstte!
Grappig feit is dat de Thaise keuken, die zo veel gebruik maakt van pepers zodat ze alom bekend staat om haar 'hete' voedsel, deze peper pas door de introductie van westerlingen hebben leren kennen.
Je hebt veel verschillende soorten pepers met ieder hun eigen 'heetheid'. De Spaanse of rode peper is afkomstig van planten van het geslacht Capsicum uit de nachtschadefamilie, dezelfde als van de aardappel en de tomaat. De Spaanse peper komt oorspronkelijk uit Midden-Amerika.
Rode pepers zijn voor ze rijp zijn groen en worden vaak ook zo gegeten. Dit is vergelijkbaar met de paprika, die botanisch gezien ook een (heel milde) peper is.
De stof die verantwoordelijk is voor de hete smaak van Spaanse peper smaak is capsaïcine (bij gewone peper is dat piperine). Ze prikkelen direct de warmtereceptoren in de mond en hierdoor wordt de smaak vaak als 'heet' omschreven.
Het pikantste deel zijn de (inwendige) zaadlijsten, de witte randen waaraan de zaden vastzitten met het rode vruchtvlees. Het is een misverstand te denken dat de zaadjes zelf voor de scherpte zorgen, strikt genomen zijn de zaadjes van een peper neutraal van smaak.
Rode pepers worden wereldwijd gekweekt, overal waar ze willen groeien en dus ook in mijn kasje in Nederland.
De heetheid van een peper kun jemeten en wordt weergegeven op de Scovilleschaal, in 1912 ontwikkeld door meneer Scoville. Oorspronkelijk werd gemeten door smaaktests, waarbij gekeken werd hoeveel men een gemalen peper moest verdunnen voor hij niet meer als scherp werd waargenomen. Tegenwoordig wordt de concentratie van de capsaïcine gemeten. Een gerecht wordt al als pittig ervaren rond de 500-1000 Scoville-eenheden
Grappige weetjes:
- Pepperspray wordt van heel scherpe pepers gemaakt en wordt in het gezicht van de tegenstander gespoten, waarna deze zo'n ontzettend brandend gevoel in vooral zijn ogen krijgt dat hij vrijwel direct uitgeschakeld is en onmiddellijk op zoek gaat naar verlichting.
- De Spaanse peper wordt in het zuiden van China door de politie uitgedeeld aan automobilisten. Volgens de Chinese overheid is het een goed middel om wakker te blijven, zodat het aantal auto-ongelukken door in slaap vallende automobilisten zou dalen. De resultaten zouden tot nu toe positief zijn. Als je af en toe vermoeid in de auto zit, of met een lange vakantiereis voor de boeg, is dat misschien ook een goede tip voor jou.
We eten trouwens niet elke vrijdag 'vegan', maar vandaag was het lekker!
Wat at jij deze vrijdag?
